Final Fantasy Tactics Advance Review
Δευ Αυγ 06, 2012 11:29 pm
Final Fantasy Tactics Advance
Κονσόλα : Game Boy Advance
Εκδότης : Square Enix
Κατασκευαστής : Square Enix
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Υπόθεση : 10 / 10
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Η υπόθεση αρχίζει με την πρώτη μέρα του πρωταγωνιστή στο νέο του σχολείο στην νέα του πόλη,ονόματι St.Ivalice.Μετά από μια πρώτη μέρα με αρκετή ένταση,ο Marche Radiuju[Μάρς Ράντιτζου] γνωρίζει δύο παιδια που βρίσκουν ότι έχουν όλοι μια κοινή αγάπη για τα παιχνίδια Final Fantasy.Τα παιδία αυτά είναι ο κακομοίρης Mewt Randell[Μιούτ Ράνταλ] και η ασπρομάλλα Ritz Malheur[Ρίτζ Μαλέρ].Καθώς πάνε σπίτι του Marche,περνάνε από ένα βιβλιοπωλείο για να πάρουν κανένα βιβλίο φαντασίας για να περάσουν τα χριστούγενα.Στο σπίτι του Marche,τα παιδία γνωρίζουν τον μικρό του αδερφό,τον Doned[Ντόνντ],όπου παρά την υπερβολική αγάπη που έχει για τα παιχνίδια,δυστυχώς,λόγω ενός ατυχήματος,είναι ανάπηρος και για την ώρα,η θεραπεία είναι εκτός κουβέντας.Καθώς μιλάνε για τα παιχνίδια της σειράς,ανοίγουν από περιέργεια και το βιβλίο,μιας και τους άνοιξε η όρεξη για φανταστικές και μυθικές καταστάσεις.Μετά από ώρες,παίρνει ο καθένας τον δρόμο του,όλοι με μια ευχή στο νού τους : "Τι καλά να ζούσαμε όλοι στον φανταστικό κόσμο του Final Fantasy".Παραδόξως,η ευχή αυτή πραγματοποιήται μέσω του βιβλίου του Mewt,μιας και όπως αποκαλύπτεται είναι ένας μαγικός τόμος στην πραγματικότητα και μεταμορφώνει την μικρή αυτή πόλη,στον φανταστικό κόσμο του Ivalice.Ο Marche,χωρισμένος και μόνος,πρέπει να βρεί τους φίλους και να πάρει μια απόφαση για την ζώη του...αν θα μείνει στον κόσμο αυτό ή να επιστρέψει στην πραγματικότητα;
Η ιστορία εδώ περά ξεφεύγει πολύ από το στύλ του Final Fantasy που θέλει να μας διδάξει κάτι και γενικότερα από τα RPG της Ιαπωνίας,ακόμα και από τα παιχνίδια της Falcom,που δεν είναι και τόσο σύνηθισμένα τα στύλ τους[αλλά είναι ωραία και περνάνε τα μυνηματά τους] για να μας δείξει κάτι που ξεχνάμε και κάτι που,παρ’ότι στην δύση δεν φαίνεται τόσο πολύ όσο στην Ιαπωνία[που το ξέρουν κιόλας],ή τώρα πια που φαίνεται,δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε για να μην θίξουμε κάτι,που στο κάτω κάτω,δεν μετράει κίολας,όπως θα μας δείξει και το παιχνίδι.Παρ’ότι όλος ο δυτικός κόσμος...δηλαδή οι περισσότεροι δυτικοί gamers που παίζουν Final Fantasy τα τελευταία χρόνια το μισούν και το κράζουν ως την χειρότερη ιστορία που υπήρξε...κάτι που δεν είναι αλήθεια.
Gameplay : 9 / 10
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Το παιχνίδι βασικά είναι το κλασσικό Turn-Based Strategy RPG,όπως το Fire Emblem και τα Super Robot Wars,αλλά με μια γεύση Final Fantasy.Όπως το προηγούμενο Final Fantasy Tactics,αυτό έχει μια κάτοψη με τρισδιάστατα μοντέλα που χρησιμοποιούνται στο πλέγμα του χάρτη αλλά και στην μάχη,μιας και σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα παιχνίδια,δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ της φάσης κίνησης και δράσης στον χάρτη.Όλοι οι κλασσικοί κανόνες των RPG ισχύουν και εδώ όπως στα περισσότερα παιχνίδια του είδους του,αλλά εδώ ο παίχτης μπορεί να μάθεια τεχνικές από όπλα και εξοπλισμούς και να ξεκλειδώσει δουλείες μέσω μάθησης ορισμένων ικανοτήτων κάποιων τάξεων,ανοίγωναντας τον δρόμο για αρκετό ρύθμιση παραμέτρων και άλλες αλλαγες που τα περισσότερα παιχνίδια του τύπου,τότε αδυνατούσαν να έχουν.Το παιχνίδια θα μπορούσε να είναι λίγο περισσότερη πρόκληση και πιο αληθινή δυσκολία,αλλά είναι πολύ καλό και μεγάλο παιχνίδι με επιλογές που δεν φανταζόταν κανείς για την φορητή αυτή κονσόλα.Έχει ακόμα και κανόνες και σύστημα εναντίον αυτών των κανόνων!Είναι τόσο βαθύ.Και πολέμους μεταξύ φατριών καθώς και περιοχές χωρίς νόμους,γεμάτες δυνατά τέρατα και την δυνατότητα να ξαναπαίξεις αποστολές.
Ήχος : 8 / 10
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Ο ήχος είναι αρκετά καλός και καθαρός με αρκετές επιλογές για το συστήμα,με μόνο παράπονο την έλλειψη φωνών,μιας και υπάρχουν δείγματα ότι θα μπορούσαν να βάλουν κάτι παραπάνω στο παιχνίδι.Τα κομμάτια είναι καλά,αν και ξεφεύγουν από το κλασσικό Final Fantasy και Kingdom Hearts.
Γραφικά : 8 / 10
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Τα γραφικά είναι παιδικά μεν,αλλά καλά και η εικονογράφηση και τα σχέδια έχουν μια παιδική αθωότητα που ταιρίαζει στην ιστορία και την χρειάζεται το παιχνίδι.Τα γραφικά μέσα στην μάχη θα μπορούσαν να είναι κάπως καλύτερα για τους ανθρώπους,αλλά και έτσι δεν είναι και άσχημα.
Τελικό σκορ : 35 / 40 ~ 8.75 / 10
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Τελευταία λόγια :
+Απλή αλλά συγκινητική και αρκετά ώριμη ιστορία με διαχρονικά μυνήματα
+Αρκετά καλός τρόπος παιχνιδιού και επέκταση της βάσεως που έθεσε το Tactics
+Multiplayer
+New Game +
+Αρκετή ελευθεριά,κάτι ακόμα και σήμερα σπάνιο για αυτόν τον τύπο παιχνιδιού
Ένα πολύ καλό παιχνίδι με μια από τις καλύτερες ιστορίες που υπάρχουν εκεί έξω και έίναι από τα λίγα παιχνίδια που όχι μόνο αξίζει να ξαναφτιαχτεί,αλλά να επιμηκυνθεί και η ιστορία του για περισσότερη ανάλυση και βάθος.Ένα ειλικρινά υπέροχο και τρυφερό παιχνίδι που αξίζει να το έχουν όλη στην συλλογή τους,ακόμα και αν δεν είναι φαν του Final Fantasy.
Κονσόλα : Game Boy Advance
Εκδότης : Square Enix
Κατασκευαστής : Square Enix
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Υπόθεση : 10 / 10
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Η υπόθεση αρχίζει με την πρώτη μέρα του πρωταγωνιστή στο νέο του σχολείο στην νέα του πόλη,ονόματι St.Ivalice.Μετά από μια πρώτη μέρα με αρκετή ένταση,ο Marche Radiuju[Μάρς Ράντιτζου] γνωρίζει δύο παιδια που βρίσκουν ότι έχουν όλοι μια κοινή αγάπη για τα παιχνίδια Final Fantasy.Τα παιδία αυτά είναι ο κακομοίρης Mewt Randell[Μιούτ Ράνταλ] και η ασπρομάλλα Ritz Malheur[Ρίτζ Μαλέρ].Καθώς πάνε σπίτι του Marche,περνάνε από ένα βιβλιοπωλείο για να πάρουν κανένα βιβλίο φαντασίας για να περάσουν τα χριστούγενα.Στο σπίτι του Marche,τα παιδία γνωρίζουν τον μικρό του αδερφό,τον Doned[Ντόνντ],όπου παρά την υπερβολική αγάπη που έχει για τα παιχνίδια,δυστυχώς,λόγω ενός ατυχήματος,είναι ανάπηρος και για την ώρα,η θεραπεία είναι εκτός κουβέντας.Καθώς μιλάνε για τα παιχνίδια της σειράς,ανοίγουν από περιέργεια και το βιβλίο,μιας και τους άνοιξε η όρεξη για φανταστικές και μυθικές καταστάσεις.Μετά από ώρες,παίρνει ο καθένας τον δρόμο του,όλοι με μια ευχή στο νού τους : "Τι καλά να ζούσαμε όλοι στον φανταστικό κόσμο του Final Fantasy".Παραδόξως,η ευχή αυτή πραγματοποιήται μέσω του βιβλίου του Mewt,μιας και όπως αποκαλύπτεται είναι ένας μαγικός τόμος στην πραγματικότητα και μεταμορφώνει την μικρή αυτή πόλη,στον φανταστικό κόσμο του Ivalice.Ο Marche,χωρισμένος και μόνος,πρέπει να βρεί τους φίλους και να πάρει μια απόφαση για την ζώη του...αν θα μείνει στον κόσμο αυτό ή να επιστρέψει στην πραγματικότητα;
Η ιστορία εδώ περά ξεφεύγει πολύ από το στύλ του Final Fantasy που θέλει να μας διδάξει κάτι και γενικότερα από τα RPG της Ιαπωνίας,ακόμα και από τα παιχνίδια της Falcom,που δεν είναι και τόσο σύνηθισμένα τα στύλ τους[αλλά είναι ωραία και περνάνε τα μυνηματά τους] για να μας δείξει κάτι που ξεχνάμε και κάτι που,παρ’ότι στην δύση δεν φαίνεται τόσο πολύ όσο στην Ιαπωνία[που το ξέρουν κιόλας],ή τώρα πια που φαίνεται,δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε για να μην θίξουμε κάτι,που στο κάτω κάτω,δεν μετράει κίολας,όπως θα μας δείξει και το παιχνίδι.Παρ’ότι όλος ο δυτικός κόσμος...δηλαδή οι περισσότεροι δυτικοί gamers που παίζουν Final Fantasy τα τελευταία χρόνια το μισούν και το κράζουν ως την χειρότερη ιστορία που υπήρξε...κάτι που δεν είναι αλήθεια.
- Αν δεν έχετε παίξει το παιχνίδι και έχετε δεί το τέλος,μην το δείτε αυτό,γιατί θα σας χαλάσει όλη την εμπειρία και αξίζει να την ζήστε.:
Η ιστορία βασικά έχει ως κύριο θέμα την φυγή από την πραγματικότητα[escapism] χρησιμοποιώντας την φυγάδευση,μέσω φυγαδευτικής φαντασίας[escapism phantasy],στην περιπτωσή των παιδιών είναι τα παιχνίδια Final Fantasy,ενώ είναι και άλλα,όπως οι ταινίες,τα μυθιστορήματα και άλλα πολλά.Παρ’ότι αρκετοι και αρκετές από μας το λατρεύουμε αυτό και μπαίνουμε συνέχεια σε αυτούς τους μαγευτικούς κόσμους,άνθρωποι όπως οι τέσσερις πρωταγωνιστές αναπαρηστούν κατηγορίες ανθρώπων που χρησιμοποιούν αυτού του είδους την φαντασία για να ξεφύγουν από προβλήματα που κυριολεκτικά διαλύουν τον κόσμο τους.
Ο Μάρς,ο πρωταγωνιστής δεν έχει ποτέ φιλούς,γιατί η οικογένεια του μετακομίζει συνέχεια λόγω της δουλείας του πατέρα του,η μάνα του προσέχει όλη την ώρα τον παραπληγικό αδερφό του στο νοσοκομείο καθώς προσπαθούν να βρούν εναλακτικές θεραπείες και δεν έχει ούτε αυτούς δίπλα του.Ο Ντόνντ από την άλλη είναι συνεχός άρωστος και επειδή είναι παραπληγικός,αλλά με δυνατότητα γιατρείας,οι γονείς τον πηγαίνουν σε νοσοκομεία σε όλη την χώρα για εξετάσεις,με μόνη ψυχική υποστήριξη την μάνα του και καμιά φορά τον πατέρα του,σιχαμένος από την ζωή του και την ατυχία του.Ο Μιούτ από την άλη έχασε την μάνα από μια αρώστια μπροστά στα μάτια του καθώς ο πατέρας του έχασε την δουλεία του λόγω μαλακίας των ανωτέρων του και δεν είχε λεφτά να περιθάλψει την γυναίκα,μόλις στα 6 του και από τότε είναι πάμφωχτοι,πνιγμένοι στα χρέη και ο πατέρας του χλευάζεται από τους εργοδότες του,συχνά χωρίς λόγο,παίρνοντας ελάχιστο μισθό που έχει ως αποτέλεσμα τα παιδία να κοροϊδεύον και τον ίδιο και τον πατέρα του καθώς οι γονείς τους σχολιάζουν και τους αναφέρουν ως "κατώτερης τάξεως ανθρώπους".Η Ρίτζ πάσχει από πρώιμα στάδια αλμπινισμού και έχει κατάλευκα μαλιά,κάτι που την εμπόδισε να κάνει φίλους μιας και όλοι και όλες την βλέπουν σαν φρικιό και πέρασε αρκετό μέρος της ζωής της μόνη,υπό το συνεχές χλεύας των άλλων,ανγκασμένα να βάφει το μαλί της,μπας και οι γύρω της την αποδεχτούν.Δεν βοηθάει που δεν έχει πατέρα και η μάνα της σκυλιάζει να βρεί δουλεία και συνήθως μένει με την γιαγία της για να ζήσει.
Όλοι αυτοί έχουν αληθινά προβλήματα και αναπαρηστούν ομάδες ανθρώπων στον κόσμο που έχουν αυτά ή παρόμοια προβλήματα και αποφεύγουν την πραγματικότητα όσο το δυνατόν περισσότερο για να πάρουν δύναμη και να αντέξουν την επόμενη μέρα.Και αυτό κάνουν,όπως και αρκετοί άλλοι άνθρωποι.Μέσω όμως αυτού του μαγικού τόμου,του δίνεται μια πραγματική ευκαιρία για ευτυχία,πραγματοποιώντας τις επιθυμίες τους :
Ο Μάρς έχει φίλους και έναν κόσμο παιχνιδιού όλο δικό του,η Ρίτζ έχει υπέροχα κόκκινα μαλιά και όλοι και όλες την θαυμάζουν για την ομορφία της,ιδίως οι φίλες της,ο Ντόνντ μπορεί και περπατάει ξανά και είναι και απόλυτα υγείης,παίζοντας με τους φίλους του και τέλος ο Μιούτ είναι ο πρίγκηπας αυτού του κόσμου ο πατέρας του ο ανώτερος δικαστής και βασιλίας και όλοι τους σέβονται και τους χαίρονται και η μητέρα του είναι ζωντανή.Και όλοι χαίρονται στην αρχή,έστω και αν είναι λίγο συγχισμένοι.Στην πορεία της ιστορίας όμως μαθαίνουμε ότι είναι αδύνατο να φύγεις από αυτόν τον κόσμο,εκτός και αν το επιθυμεί ο ιδιοκτήτης αυτού του μαγικού τόμου,δηλαδή ο Μιούτ...ή αν καταστραφεί αυτός ο κόσμος.
Σε αυτό το σημείο,ο Μάρς αφοσιώνει όλες του τις δυνάμεις στην καταστροφή αυτού του κόσμου και στην επιστράτευση των γνωστών του σε αυτόν τον άθλο,όχι όμως πριν ρωτήσει τους φίλους του και τον αδερφό του να λογικέψουν τον Μιούτ,κάτι που όλοι αρνήθηκαν χωρίς δεύτερη κουβέντα,κάτι κατανοητό.Σε αυτό το σημείο,όλα δείχνουν ότι ο Μάρς είναι ο πραγματικός κακός της υπόθεσης,θέλωντας να πάρει την ευτυχία όλων,όμως τα πράγματα απέχουν πολύ από την αλήθεια.
Ο Μάρς,πιθανώς επειδή είναι ο πιο ώριμος από όλους ή επειδή είναι αυτός με τα λιγότερα προβλήματα από τους τέσσερις,καταλαβαίνει ότι όσο ωραίος και να είναι αυτός ο κόσμος,όσο υπέροχη και να είναι αυτή η φυγαδευτική φαντασία που λύνει όλα μας τα προβλήματα,δεν είναι μια πραγματική λύση.Είναι μια εύκολη λύση,που στο τέλος μας αφήνει άδειους,χωρίς να έχουμε καταφέρει τίποτα.Και είναι κάτι που εξηγεί όλοι την ώρα στους φίλους του.Παρ’ότι δεν είναι κακό να έχεις τάσεις φυγης της πραγματικότητας,είτε μέσω των ονείρων,είτε μέσω των προαναφερόμενων,δεν είναι η πραγματική λύση αυτή.Χρισημεύει για να σου δώσει δύναμη να ανταπεξέλθεις στις καταστάσεις της πραγματικότητας και των προβλημάτων σου και να τα ξεπεράσεις,να τα αντιμετωπίσεις και να τα ξεπεράσεις.
Και αυτό είναι το μύνημα που περνά ο Μάρς σε όλο το παιχνίδι : ότι όταν πια πάρουμε την δύναμη που χρειαζόμαστε,είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα μας και την πραγματικότητα και με με αυτόν τον τρόπο σίγουρα θα θριαμβεύσουμε και τα ξεπεράσουμε με πολύ μεγαλύτερη επιτυχία απ’ότι πιστεύουμε,κάτι που φαίνεται ακράδαντα στο τέλος του παιχνιδιού,όπου ο Μάρς βρήκε επιτέλους έναν φίλο,τον Μιούτ,ο Μιουτ επιτέλους ωρίμασε και άρχισε να φέρεται όπως πρέπει,κάνοντας τον σεβαστό στους άλλους,ο πατέρας του,αντιμετωπίζοντας σοβαρά την κατάσταση κατάφερε και έπιασε μια σταθερή δουλεία με πολλά χρήματα,η Ρίτζ δείχνει περίφανα πια τα άσπρα μαλλιά της,κάτι που την κάνει πολύ δημοφιλή στα μάτια των παιδιών και πολύ γενναία στα μάτια της μάνας της και των φιλενάδων της και τέλος ο Ντόνντ δέχτηκε την πραγματικότητα και ελπίζει σε μια θεραπεία όταν βρεθούν τα λεφτά,αλλά στο μεταξύ βγαίνει έξω,κάνει παρέα με άλλα παιδία και με τον αδερφό του και χαίρεται όσο μπορεί την ζωή του,μέχρι να μπορέσει να ξαναπερπατήσει,με αυτόν τον τρόπο,τώρα όλη η οικογένεια είναι σπίτι και ο Μάρς μπορεί να ξοδέψει περισσότερο χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους του.
Και αυτό δεν είναι μια φαντασία.Αυτό μπορεί να γίνει και γίνεται στην πραγματικότητα κάθε μέρα.Ακόμα και όταν υπάρχουν άνθρωποι όπως ο Μιούτ,ο Ντόνντ και η Ρίτζ που απαρνούνται κάθε στοιχείο της πραγματικότητας,υπάρχουν ή θα υπάρξουν άνθρωποι δίπλα τους όπως ο Μαρς,που θα τους θυμίσει τα παραπάνω και θα τους βοηθήσει όχι μόνο να ωριμάσουν,αλλά και να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι και να ευτυχήσουν.
Όταν ο Sakaguchi Hironobu,ο δημιουργός του Final Fantasy,έφτιαξε αυτόν τον τίτλο,δεν φανταζόταν ποτέ ότι για ακόμα μια φορά,ο τίτλος αυτός θα είχε τόσο νόημα.Μια τελευταία φαντασία,πριν την αντιμετώπιση της πραγματικότηας και της υπερνίκησης των προβλημάτων μας.Όταν το έγραψε αυτό ο Sakaguchi,αυτό έδειξε,αυτό είπε και αυτό λέει και το παιχνίδι,δεν μας αποκαλεί αποτυχημένους ούτε κάνει τον Μάρς τον μεγαλύτερο κακό του κόσμου επειδή προσπάθησε να κάνει τους φίλους του πραγματικά ευτυχισμένους,κάτι που αρκετοί θέλουν να πιστεύουν,πιθανώς επειδή αυτή η τάση φυγής από την πραγματικότητα είναι σχετικά νέα στην δύση,κάτι που δεν ισχύει στην Ιαπωνία και μιας και είναι μια πιο ασφυχτική και προσωπική κοινωνία,η έμφαση του παιχνιδιού στην φυγή και την άρνηση της πραγματικότητας δείχνει όλο και πιο σοβαρή.Αλλά ακόμα και σε αυτήν την κοινωνία,που είναι ακόμα χειρότερα από εμάς,το κάνουν και εν έγνοιά τους,αλλά και δεν μπορεί να τους σταματήσει κανείς,συνήθως,εκτός και αν βρεθεί κάποιος πραγματικά ώριμος,όπως ο Μάρς στο παιχνίδι και κάτσει να τους μιλήσει και να τους λογικέψει.
Ο κόσμος μπορεί να είναι χάλια,αλλά και εμείς τον καταριόμαστε αντί να κάτσουμε να τον φτιάξουμε και να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματά μας,τότε θα είμαστε πιο δυστυχισμένοι απ’ότι δεν θέλουμε να πιστεύουμε,μέσω των φυγών μας από την πραγματικότητα.Αυτές οι φυγές χρσιμεύουν ως πηγές δύναμης,κυρίως ψυχικής,όχι ως εύκολες λύσεις που θα μας χαντακώσουν ακόμα βαθύτερα στην πραγματική ζωή.
Gameplay : 9 / 10
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Το παιχνίδι βασικά είναι το κλασσικό Turn-Based Strategy RPG,όπως το Fire Emblem και τα Super Robot Wars,αλλά με μια γεύση Final Fantasy.Όπως το προηγούμενο Final Fantasy Tactics,αυτό έχει μια κάτοψη με τρισδιάστατα μοντέλα που χρησιμοποιούνται στο πλέγμα του χάρτη αλλά και στην μάχη,μιας και σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα παιχνίδια,δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ της φάσης κίνησης και δράσης στον χάρτη.Όλοι οι κλασσικοί κανόνες των RPG ισχύουν και εδώ όπως στα περισσότερα παιχνίδια του είδους του,αλλά εδώ ο παίχτης μπορεί να μάθεια τεχνικές από όπλα και εξοπλισμούς και να ξεκλειδώσει δουλείες μέσω μάθησης ορισμένων ικανοτήτων κάποιων τάξεων,ανοίγωναντας τον δρόμο για αρκετό ρύθμιση παραμέτρων και άλλες αλλαγες που τα περισσότερα παιχνίδια του τύπου,τότε αδυνατούσαν να έχουν.Το παιχνίδια θα μπορούσε να είναι λίγο περισσότερη πρόκληση και πιο αληθινή δυσκολία,αλλά είναι πολύ καλό και μεγάλο παιχνίδι με επιλογές που δεν φανταζόταν κανείς για την φορητή αυτή κονσόλα.Έχει ακόμα και κανόνες και σύστημα εναντίον αυτών των κανόνων!Είναι τόσο βαθύ.Και πολέμους μεταξύ φατριών καθώς και περιοχές χωρίς νόμους,γεμάτες δυνατά τέρατα και την δυνατότητα να ξαναπαίξεις αποστολές.
Ήχος : 8 / 10
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Ο ήχος είναι αρκετά καλός και καθαρός με αρκετές επιλογές για το συστήμα,με μόνο παράπονο την έλλειψη φωνών,μιας και υπάρχουν δείγματα ότι θα μπορούσαν να βάλουν κάτι παραπάνω στο παιχνίδι.Τα κομμάτια είναι καλά,αν και ξεφεύγουν από το κλασσικό Final Fantasy και Kingdom Hearts.
Γραφικά : 8 / 10
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Τα γραφικά είναι παιδικά μεν,αλλά καλά και η εικονογράφηση και τα σχέδια έχουν μια παιδική αθωότητα που ταιρίαζει στην ιστορία και την χρειάζεται το παιχνίδι.Τα γραφικά μέσα στην μάχη θα μπορούσαν να είναι κάπως καλύτερα για τους ανθρώπους,αλλά και έτσι δεν είναι και άσχημα.
Τελικό σκορ : 35 / 40 ~ 8.75 / 10
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Τελευταία λόγια :
+Απλή αλλά συγκινητική και αρκετά ώριμη ιστορία με διαχρονικά μυνήματα
+Αρκετά καλός τρόπος παιχνιδιού και επέκταση της βάσεως που έθεσε το Tactics
+Multiplayer
+New Game +
+Αρκετή ελευθεριά,κάτι ακόμα και σήμερα σπάνιο για αυτόν τον τύπο παιχνιδιού
Ένα πολύ καλό παιχνίδι με μια από τις καλύτερες ιστορίες που υπάρχουν εκεί έξω και έίναι από τα λίγα παιχνίδια που όχι μόνο αξίζει να ξαναφτιαχτεί,αλλά να επιμηκυνθεί και η ιστορία του για περισσότερη ανάλυση και βάθος.Ένα ειλικρινά υπέροχο και τρυφερό παιχνίδι που αξίζει να το έχουν όλη στην συλλογή τους,ακόμα και αν δεν είναι φαν του Final Fantasy.
Απ: Final Fantasy Tactics Advance Review
Τρι Αυγ 07, 2012 12:02 am
πολυ μισητο παιχνιδι.Θυμαμαι το χα παρει και η αρχη με τους διαλογους μπακει διηρκησε 1ωρα
δεν μου αρεσουν τετοια παιχνιδι οποτε το σουταρα!
δεν μου αρεσουν τετοια παιχνιδι οποτε το σουταρα!
Απ: Final Fantasy Tactics Advance Review
Τρι Αυγ 07, 2012 12:42 am
^Ε,αφού το Game Boy δεν σηκώνει ταινίες του στύλ FFX και πάνω...
Δεν σ’αρέσουν τα Turn Based Strategy RPG ή τα παιχνίδια της συγκεκριμένης σειράς;
Δεν σ’αρέσουν τα Turn Based Strategy RPG ή τα παιχνίδια της συγκεκριμένης σειράς;
Απ: Final Fantasy Tactics Advance Review
Τρι Αυγ 07, 2012 12:54 am
αυτό με την υπόθεση που λέει το έπαθα στο yakuza 2 στο psp. Δεν φτάνει που δεν καταλαβαίνω γιαπωνέζικα, είχε και στην αρχή υπόθεση πόση ώρα, δεν μπορούσες να κάνεις skip και τα πήρα στο κρανίο και το έσβησα το παιχνίδι
Πάντως αυτά που έγραψες στο gameplay δεν καταλαβαίνω. Τι εννοείς κλασσικά? Δεν έχω παίξει κανένα από αυτά για να καταλάβω. Λίγο το απλό tactics του psp που το είχα βρει βαρετό τότε, τίποτα άλλο. Δεν ρίχνω μαύρη πέτρα ωστόσο. Απλά δεν είμαι εξοικειωμένος με αυτό το είδος, δεν ξέρω 100% αν μου αρέσει ή όχι
Πάντως αυτά που έγραψες στο gameplay δεν καταλαβαίνω. Τι εννοείς κλασσικά? Δεν έχω παίξει κανένα από αυτά για να καταλάβω. Λίγο το απλό tactics του psp που το είχα βρει βαρετό τότε, τίποτα άλλο. Δεν ρίχνω μαύρη πέτρα ωστόσο. Απλά δεν είμαι εξοικειωμένος με αυτό το είδος, δεν ξέρω 100% αν μου αρέσει ή όχι
Απ: Final Fantasy Tactics Advance Review
Τρι Αυγ 07, 2012 1:13 am
Ολόιδιο με το Vlakyria Chronicles 2,που είναι το ιδίου γένους παιχνιδιού.Αυτό σου λέω μόνο.Βάζεις κάποιους χαρακτήρες στον χάρτη,που σε κάποια παιχνίδια απεικονίζεται ως πλέγμα[συνήθως αυτά που είναι πιο παλιά ή είναι από τα παλιά,όπως το Fire Emblem και το Super Robot Wars και το κρατάνε αυτό με τον πλέγμα μέχρι σήμερα] ή ελεύθερο όπως το Valkyria 2,συνήθως έναν συγκεκριμένο αριθμό ανά στάδιο,ιστορία,αρένα κλπ και παίζεις με γύρους όπως τα rpg,αλλά έχει και το στοιχείο εκμετάλευσης αντικειμένων του περιβάλλοντος και ένα στοιχείο κίνησης και κατεύθυνσης.Έτσι είναι πάνω κάτω όλα τα A-RPG.Αν σου άρεσε το Valkyria,μπορεί να ευχαριστηθείς και άλλα.Πάντως το συγκεκριμένο βγήκε και στην ευρώπη,οπότε μην χολοσκάς,μόνο με τα παιχνίδια SRW θα εχεις προβλημα στους διαλόγους,αλλά μπορείς να τους σκιπάρεις ανά το κεφάλαιο,όχι απλά ανα χαρακτήρα,ανά ολόκληρο κεφάλαιο!
Αυτό στην αρχή με το μισάωρο,είναι πολύ,πάρα πολύ συνηθισμένο με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο στα παιχνίδια του Game Boy Advance που είναι RPG ή A-RPG,όπως αυτό,το Megaman Battle Network[όλα σχεδόν έχουν ένα τέταρτο ΚΑΙ εισαγωγή],Golden Sun 1 κλπ. γιατί,όπως ψιλοαστειευόμενος είπα,το GBA δεν σήκωνε αυτές τις FMV ταινίες και το αντικαθιστούσε με μισάωρο διάλογο.
Το Yakuza 2,θέλει αρκετή γνώση ιαπωνικών και της κουλτούρας,αλλά πίστευα ότι θα το κρατούσες λόγω των μαχών.Αυτό για το PSP δεν λές,ή αυτό για το PS2,γιατί στου PSP,εκτός και αν μιλάς σε NPC,μπορείς όχι μόνο να σκιπάρεις τον διάλογο,αλλά και να τον κάνεις και Fast Forward.
Αυτό στην αρχή με το μισάωρο,είναι πολύ,πάρα πολύ συνηθισμένο με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο στα παιχνίδια του Game Boy Advance που είναι RPG ή A-RPG,όπως αυτό,το Megaman Battle Network[όλα σχεδόν έχουν ένα τέταρτο ΚΑΙ εισαγωγή],Golden Sun 1 κλπ. γιατί,όπως ψιλοαστειευόμενος είπα,το GBA δεν σήκωνε αυτές τις FMV ταινίες και το αντικαθιστούσε με μισάωρο διάλογο.
Το Yakuza 2,θέλει αρκετή γνώση ιαπωνικών και της κουλτούρας,αλλά πίστευα ότι θα το κρατούσες λόγω των μαχών.Αυτό για το PSP δεν λές,ή αυτό για το PS2,γιατί στου PSP,εκτός και αν μιλάς σε NPC,μπορείς όχι μόνο να σκιπάρεις τον διάλογο,αλλά και να τον κάνεις και Fast Forward.
Απ: Final Fantasy Tactics Advance Review
Τρι Αυγ 07, 2012 1:36 am
αν είναι στα αγγλικά δεν έχω πρόβλημα όση ώρα και να είναι το βίντεο. Στο MGS 3 το απολαμβάνω αυτό. Αν λες πως τα turn base stradegy είναι σαν το valkyria τότε ξεκάθαρα τα γούστα μου έχουν αλλάξει πολύ πλέον. Το Megaman Battle Network το έχω παίξει λίγο, μου άρεσε. Οσό για το yakuza ναι αυτό λέω. Εφαγέ delete όταν το είχα δοκιμάσει.
Απ: Final Fantasy Tactics Advance Review
Τρι Αυγ 07, 2012 2:53 am
Ναι το Battle Network βέβαια είναι και A-RPG πάντως.Το Yakuza,δοκίμασε το Demo του 2 να το δείς λιγάκι,αν είναι να του ξαναδώσεις μια ευκαιρία.
Απ: Final Fantasy Tactics Advance Review
Τρι Αυγ 07, 2012 6:39 am
Το valkyrie chronicles 2 μου αρεσε αλλα δεν εχει την απλοικη μορφη μαχης οπως αυτο!
ΕΠισης αληθεια η εισαγωγη ηταν τεραστια ποιος αντεξε?Εσυ μαλλον
Νομιζω εβαλες υπερβολικους βαθμους και(ασχετο) το dragon knight το μαδησες
αρε fanboy
Oσο για τα yakuza 1,2 στο ps2 τα εχω.Εχω τερματησει το 1 αλλα το 2 ειχα κολλησει καπου, αν θελετε κανω review του 1.
Του psp δεν τα εχω παιξει αλλα ξερω δεν εχουν τον Καζούμα Κίριου.
ΕΠισης αληθεια η εισαγωγη ηταν τεραστια ποιος αντεξε?Εσυ μαλλον
Νομιζω εβαλες υπερβολικους βαθμους και(ασχετο) το dragon knight το μαδησες
αρε fanboy
Oσο για τα yakuza 1,2 στο ps2 τα εχω.Εχω τερματησει το 1 αλλα το 2 ειχα κολλησει καπου, αν θελετε κανω review του 1.
Του psp δεν τα εχω παιξει αλλα ξερω δεν εχουν τον Καζούμα Κίριου.
Απ: Final Fantasy Tactics Advance Review
Τρι Αυγ 07, 2012 12:10 pm
"Απλοϊκή;"Το πλέγμα στον χάρτη είναι που πειράζει,γιατί αυτή είναι η μεγαλύτερη εμφανής διαφορά μεταξύ των δύο...εξαιρουμένου της χρονολογίας κατασκευής τους και το σύστημα που είναι το καθένα.Το πλέγμα,σε αντίθεση με το ελεύθερο,είναι πολύ πιο δημοφιλές,μιας και έχει τελειοποιηθεί τεχνικά και απλά αφοσιώνονται σε άλες τεχνικές του παιχνιδιού οι κατασκευαστές,σε αντίθεση με το ελεύθερο,που είναι σχετικά νέο[όχι ότι η SEGA τα κάνει μαντάρα στο Valkyria 1,2 αλλά δεν είναι όλοι οι κατασκευαστές η SEGA].
Παίξε το παιχνίδι[ολόκληρο εννοείτε] και τότε ξαναπέσμου. Αν αντέχουμε τα loadings του PS1 και τα χάλια των πρώτων παιχνιδιών του PS2[μιλάω για τα πάρα πολύ πρώτα] επειδή είναι ωραία τα παιχνίδια,νομίζω αξίζει να ξεπεράσεις μια χαζούλα εισαγωγή,που τώρα πια έχεις δεί.
Όσο για τα Ryu Ga Gotoku του PSP,μιας και είναι spin-off,δεν έχουν τον Kazuma,αλλά έχουν ένα παλικάρι ονόματι Tatsuya που είναι εξίσου μαμιάς.Τα παιχνίδια γενικότερα ασχολούνται με παράπλευρους τομείς της Yakuza και της καταπολέμησης της,για αυτό και δεν είναι μέσα ο Kazuma.
Παίξε το παιχνίδι[ολόκληρο εννοείτε] και τότε ξαναπέσμου. Αν αντέχουμε τα loadings του PS1 και τα χάλια των πρώτων παιχνιδιών του PS2[μιλάω για τα πάρα πολύ πρώτα] επειδή είναι ωραία τα παιχνίδια,νομίζω αξίζει να ξεπεράσεις μια χαζούλα εισαγωγή,που τώρα πια έχεις δεί.
Όσο για τα Ryu Ga Gotoku του PSP,μιας και είναι spin-off,δεν έχουν τον Kazuma,αλλά έχουν ένα παλικάρι ονόματι Tatsuya που είναι εξίσου μαμιάς.Τα παιχνίδια γενικότερα ασχολούνται με παράπλευρους τομείς της Yakuza και της καταπολέμησης της,για αυτό και δεν είναι μέσα ο Kazuma.
Απ: Final Fantasy Tactics Advance Review
Τρι Αυγ 07, 2012 2:02 pm
Το 1ο παιχνίδι το βρήκα translated στο PSP
Απ: Final Fantasy Tactics Advance Review
Τρι Αυγ 07, 2012 2:33 pm
Αν λες yakuza ενδιαφερομαι,you know pm
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης